What is that? (Τι είναι αυτό;) 2007

Father and son are sitting on a bench. Suddenly a sparrow lands across them.

Cast
Father: Nikos Zoiopoulos
Son: Panagiotis Bougiouris

Directed by: Constantin Pilavios
Written by: Nikos & Constantin Pilavios
Director of photography: Zoe Manta
Music by: Christos Triantafillou
Sound by: Teo Babouris
Mixed by: Kostas Varibobiotis
Produced by: MovieTeller films

Voice of Earth: Η δήμαρχος της Μαδρίτης ματαίωσε τις εξώσεις από 2...

Voice of Earth: Η δήμαρχος της Μαδρίτης ματαίωσε τις εξώσεις από 2...:    MANΔΡITH   Η "Podemos" δήμαρχος της Μαδρίτης ματαίωσε τις εξώσεις από 2.086 διαμερίσματα Eπρόκειτο να πουληθούν σε τα...

Ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς στους New York Times: «Ελλάδα, πρόβατον επί σφαγήν»

«Παράλογο το τρίτο μνημόνιο»

 

Στο αναποτελεσματικό τρίτο μνημόνιο, που επί της ουσίας στέλνει την Ελλάδα σαν πρόβατο στη σφαγή, αναφέρεται εκτενώς για μία ακόμη φορά ο αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς στους New York Times. Στηλιτεύοντας κυρίως την εμμονή στη λιτότητα, ο διακεκριμένος οικονομολόγος επιχειρεί να εξηγήσει τις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών με ένα παράδειγμα από τις φυλακές των οφειλετών του 19ου αιώνα.

«Τίποτα από αυτά δεν έχει λογική ακόμα και από την οπτική γωνία των πιστωτών. Είναι σαν τη φυλακή των οφειλετών του 19ου αιώνα. Όπως οι φυλακισμένοι οφειλέτες δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν εισόδημα για να αποπληρώσουν τα χρέη τους, έτσι και η ολοένα και βαθύτερη ύφεση στην Ελλάδα θα την κάνει όλο και πιο ανίκανη να αποπληρώνει τα χρέη της», γράφει χαρακτηριστικά ο Στίγκλιτς. 

Ο αμερικανός οικονομολόγος, ο οποίος παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στην Ελλάδα την τελευταία πενταετία, «εμπλεκόμενος – όπως ο ίδιος υποστηρίζει – με όλες τις πλευρές», αναγνωρίζει ότι υπάρχουν πολλές ευθύνες για να αποδοθούν ενόσω η ελληνική κρίση περνάει στο επόμενο στάδιο. Τονίζει ωστόσο ότι έχοντας περάσει την τελευταία εβδομάδα στην Αθήνα, μιλώντας σε απλούς πολίτες, νέους και ηλικιωμένους, καθώς και με νυν και πρώην αξιωματούχους, έχει καταλήξει πλέον στο συμπέρασμα ότι αυτό που πραγματικά συμβαίνει έχει να κάνει με πολλά περισσότερα από την Ελλάδα και το ευρώ. Και υπογραμμίζει ότι αν υπάρχει κάτι εντυπωσιακό στο λεγόμενο τρίτο μνημόνιο είναι ότι δεν έχει λογική ούτε για την Ελλάδα ούτε για τους πιστωτές της. 

«Καθώς διάβαζα τις λεπτομέρειες, είχα την αίσθηση του deja vu. Ως επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας στα τέλη της δεκαετίας του 1990, είδα από πρώτο χέρι στην Ανατολική Ασία τις καταστροφικές επιπτώσεις των προγραμμάτων που επιβλήθηκαν στις χώρες που είχαν στραφεί για βοήθεια στο ΔΝΤ. Επιπτώσεις, οι οποίες δεν ήταν αποτέλεσμα μόνο της λιτότητας, αλλά και από των λεγόμενων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, όπου πολύ συχνά το ΔΝΤ ξεγελάστηκε και επέβαλε απαιτήσεις που ευνοούσαν συγκεκριμένα συμφέροντα έναντι άλλων. Υπήρξαν εκατοντάδες όροι, μικροί, μεγάλοι, πολλοί άσχετοι, ορισμένοι σωστοί, ορισμένοι εντελώς λάθος, αλλά σε κάθε περίπτωση, οι περισσότεροι έχαναν τις μεγάλες αλλαγές που πραγματικά απαιτούνταν», υποστηρίζει ο Στίγκλιτς.

Ο νομπελίστας οικονομολόγος κάνει μία αναδρομή στην Ινδονησία του 1998, όταν είδε ο ίδιος πώς το ΔΝΤ κατέστρεψε το τραπεζικό σύστημα της χώρας. «Θυμάμαι την εικόνα του Μισέλ Καμντέσους, του τότε γενικού διευθυντή του ΔΝΤ, να στέκεται πάνω από τον πρόεδρο Σουχάρτο καθώς η Ινδονησία παρέδιδε την οικονομική της κυριαρχία. Σε συνάντηση στην Κουάλα Λουμπούρ τον Δεκέμβριο του 1997, προειδοποίησα πως θα ακολουθούσε αιματοχυσία στους δρόμους μέσα σε έξι μήνες. Οι ταραχές ξέσπασαν πέντε μήνες αργότερα στην Τζακάρτα και αλλού στην Ινδονησία. Τόσο πριν όσο και μετά την κρίση στην Ανατολική Ασία, και στις κρίσεις στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική (πιο πρόσφατα στην Αργεντινή), τα προγράμματα αυτά απέτυχαν», τονίζει ο Στίγκλιτς για να σημειώσει με νόημα ότι τελικά τα παθήματα του παρελθόντος δεν έγιναν μαθήματα. 

«Είτε εφαρμοστεί σωστά είτε όχι το πρόγραμμα, θα οδηγήσει σε μη βιώσιμα επίπεδα χρέους, όπως συνέβη και με μία παρόμοια προσέγγιση στην Αργεντινή: οι μακροοικονομικές πολιτικές που απαιτούνται από την τρόικα θα οδηγήσουν σε βαθύτερη ύφεση την Ελλάδα. Γι’ αυτό η νυν γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, είπε πως πρέπει να υπάρξει αυτό που κατ’ ευφημισμόν λέγεται «αναδιάρθρωση χρέους» - δηλαδή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, μια διαγραφή ενός σημαντικού μέρους του χρέους. Έτσι, το πρόγραμμα της τρόικας διέπεται από ανακολουθίες: οι Γερμανοί λένε πως δεν θα υπάρξει διαγραφή και πως το ΔΝΤ πρέπει να συμμετέχει στο πρόγραμμα. Το ΔΝΤ ωστόσο δεν μπορεί να συμμετέχει σε ένα πρόγραμμα στο οποίο το επίπεδο χρέους δεν είναι βιώσιμο και τα χρέη της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμα», αναφέρει ο Στίγκλιτς.

Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις χρειάζονται, όπως και στην Ινδονησία, σημειώνει ο αμερικανός οικονομολόγος, για να υπογραμμίσει ωστόσο ότι πολλές από αυτές που απαιτούνται έχουν ελάχιστη σχέση με την αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα: «Η λογική πίσω από πολλές βασικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν έχει εξηγηθεί σωστά, ούτε στον ελληνικό λαό ούτε στους οικονομολόγους που προσπαθούν να τις κατανοήσουν. Το γεγονός αυτό δημιουργεί μια διαδεδομένη πεποίθηση στην Ελλάδα πως συγκεκριμένα συμφέροντα εντός και εκτός της χώρας χρησιμοποιούν την τρόικα για να πετύχουν αυτό που δεν θα μπορούσαν μέσω πιο δημοκρατικών διαδικασιών».

Ο Στίγκλιτς κάνει εκτενή λόγο σε όλα τα παράλογα του τρίτου μνημονίου: από τους κινδύνους της υψηλής φορολόγησης για τους οποίους προειδοποιεί το ΔΝΤ, αλλά τελικά επιμένει σε αυτούς, έως τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις που θα περιόριζαν τους έλληνες ολιγάρχες, αλλά που εν πολλοίς έχουν παραμείνει εκτός ατζέντας - «το οποίο δεν αποτελεί έκπληξη, αφού η τρόικα έχει δείξει κατά καιρούς στο παρελθόν να είναι στο πλευρό τους».

Για την ώρα, η Ελληνική κυβέρνηση έχει συνθηκολογήσει. Ο αμερικανός οικονομολόγος θέλει να ελπίζει ότι καθώς η χαμένη πενταετία γίνεται χαμένη δεκαετία, καθώς η πολιτική γίνεται πιο άσχημη και αυξάνονται οι αποδείξεις ότι οι πολιτικές αυτές έχουν αποτύχει, «η τρόικα θα συνέλθει». Το πιθανότερο ωστόσο, καταλήγει ο Στίγκλιτς, είναι ότι η τρόικα θα κάνει αυτό που κάνει τα τελευταία πέντε χρόνια: θα επιρρίψει τις ευθύνες στο θύμα.

_____________

http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=725436#.VbUxnvzcuUo.facebook

Ελεύθερη Φωνή για την κοινωνία: Κατερίνα Ιγγλέζη: «Οι μεταλλωρύχοι θα υποφέρουν πρ...

Ελεύθερη Φωνή για την κοινωνία: Κατερίνα Ιγγλέζη: «Οι μεταλλωρύχοι θα υποφέρουν πρ...:    ΕΙΔΗΣΕΙΣ    Η «Ελληνικός Χρυσός» έχει δηλώσει 969 εργαζόμενους κι όταν η κατ’ ευφημισμόν επένδυση θα βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη θα...

ΗΣΟΥΝΑ ΞΥΠΟΛΥΤΗ, 1930, Α. ΚΩΣΤΗΣ

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ τραγούδι κι εξαιρετική ερμηνεία από τον Α. Κωστή ψευδώνυμο του Κώστα Μπέζου. Προέρχεται από την περίοδο της ανώνυμης δημιουργίας και τραγουδιόταν σε διάφορες παραλλαγές. Εδώ ηχογραφήθηκε στην Αθήνα, το 1930 με παραγωγό τον Τέτο Δημητριάδη, προκειμένου να κυκλοφορήσει στην Αμερική. Ζεϊμπέκικο, ορχήστρα με δύο κιθάρες (η μία Κ. Μπέζος).

SUSPIROS DE ESPAÑA-- ESTRELLITA CASTRO

Goldman Sachs: Γιατί η Ελλάδα δεν μπορεί να τυπώσει δραχμή -Η πτώχευση δεν θα οδηγήσει σε διαγραφή χρεών

    ΚΟΙΝΩΝΙΑ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ   

Η συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και τις Βρυξέλλες αποκάλυψε μια λογική αντίδραση και ουσιαστικά επιβεβαιώνει το βασικό σενάριο της Goldman Sachs ότι πρέπει να εξευρεθεί μια αμοιβαία λύση για το ελληνικό πρόβλημα.

Σε ανάλυση του επενδυτικού οίκου, που φέρει τον τίτλο «Γιατί η Ελλάδα δεν μπορεί έτσι απλά να τυπώσει δραχμή», γίνεται λόγος για την προβληματική χρήση του παράλληλου νομίσματος, αν τελικά τα πράγματα οδηγηθούν προς τα εκεί, και συνάμα σημειώνει πως ακόμα κι αν η Ελλάδα οδηγηθεί σε χρεοκοπία, αυτό δεν σημαίνει πως θα γλιτώσει μέρος των χρεών της. Τέλος, σημειώνει πως ο κίνδυνος ατυχήματος παραμένει.

Στην πράξη η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει είτε να συμφωνήσει σχετικά με τους όρους ενός προγράμματος που θα της επιτρέψει να παραμείνει φερέγγυα ή να διακινδυνεύσουν μια χρεοκοπία, η οποία θα οδηγήσει στην εκτόξευση της παροχής ρευστότητας ELA στις ελληνικές τράπεζες με τελικό επακόλουθο τη διακοπή της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, αναφέρει η έκθεση και προσθέτει «λογικά, η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει τη λύση που θα ήταν η λιγότερο δαπανηρή για την οικονομία και τη χώρα συνολικά και αυτή η λογική επιλογή είναι σημαντική, καθώς αποκαλύπτει τη λειτουργία της αντίδρασης των Ελλήνων αξιωματούχων».

Η δόση του Μαρτίου

Τα προβλήματα ρευστότητας της Ελλάδας θα φανούν άμεσα μέσα στον Μάρτιο, αναφέρει η GS τα οποία έρχονται σε συνδυασμό με την επιδείνωση της εκτέλεσης του προϋπολογισμού και στις ενδείξεις οικονομικής επιβράδυνσης. «Ο συνδυασμός των προαναφερθέντων παραγόντων δείχνει ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί χρηματοδότηση αρκετά επειγόντως, ίσως ακόμη και τον Μάρτιο. Και ότι οι όροι είναι πιθανό να είναι πιο σκληροί», σημειώνεται στη σχετική έκθεση. Κατά τους αναλυτές της τράπεζας «η πιθανότητα ενός ατυχήματος είναι ακόμα εκεί».

Οι επιπλοκές του Grexit

Όσο για το σενάριο περί Grexit, η έκθεση αναφέρει πως δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει τόσο εύκολα. Καταρχάς αναλύει γιατί δεν μπορεί να υπάρξει διαγραφή χρέους. Εστιάζοντας στη διάρθρωση του ελληνικού χρέους σημειώνουν πως αποτελείται από διμερή διακρατικά δάνεια, δάνεια του EFSF και του ΔΝΤ που η αδυναμία πληρωμής τους «δεν συνεπάγεται την αυτόματη διαγραφή». Επιπλέον, σημειώνουν πως περίπου το ήμισυ των εμπορεύσιμων ομολόγων της Ελλάδας ύψους 66 δισ. ευρώ είναι σε αλλοδαπό δίκαιο, ως αποτέλεσμα του PSI.

Συνολικά, οι αναλυτές της τράπεζας σημειώνουν πως η αδυναμία της χώρας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της δεν θα οδηγούσε σε μια χρεοκοπία και διαγραφή μέρους του χρέους, αλλά αντί αυτού οι υποχρεώσεις πιθανότατα θα έτρεχαν σε καθεστώς υπερημερίας και θα έπρεπε να εξοφληθούν πριν η Ελλάδα εξέλθει εκ νέου στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Οι δε δαπανηρές αντιδικίες θα μπορούσαν πιθανότατα να μειώσουν δραστικά τη ροή χρηματοδότησης σε ευρώ τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας, ενώ μια συναινετική συμφωνία θα απαιτούσε χρόνο κατά τον οποίο η ελληνική οικονομία θα βρισκόταν υπό σοβαρές πιέσεις.

Εκτός των αγορών

Η Goldman Sachs σημειώνει πως λόγω των προαναφερόμενων υποχρεώσεων η Ελλάδα θα απομονωνόταν από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές. Αυτό θα ίσχυε για το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά πιθανότατα οι επιπτώσεις θα άγγιζαν και τον ελληνικό ιδιωτικό τομέα, καθώς οι Έλληνες εξαγωγείς και εισαγωγείς δεν θα είναι σε θέση να στηρίζονται σε πιστωτικές επιστολές που τους παρέχονται από τα ελληνικά ιδρύματα. «Σε μια τέτοια περίπτωση, το ελληνικό εμπόριο θα καταρρεύσει», αναφέρει η έκθεση.

Η δραχμή

Το άλλο μεγάλο θέμα είναι η δραχμή και τι θα συνέβαινε αν ερχόταν ως παράλληλο νόμισμα. Οι αναλυτές της GS λένε πως η Ελλάδα δεν θα μπορούσε, έτσι απλά, να τυπώσει δραχμές.

Η επενδυτική τράπεζα αναφέρει πως εάν εισαχθεί ένα νέο ελληνικό νόμισμα, πιθανότατα αυτό θα έχει πολύ περιορισμένη μετατρεψιμότητα σε ευρώ εκτός Ελλάδας και θα ήταν απλά ένα μέσο εσωτερικών συναλλαγών. Αλλά αυτό δεν είναι μια λύση ισορροπίας, καθώς σε μια τέτοια περίπτωση, θα ήταν δύσκολο να πεισθούν ακόμη και οι Έλληνες να κατέχουν δραχμές.

Με απλά λόγια, ενώ οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα, οι συνταξιούχοι και οι φορείς παροχής κρατικών προμηθειών θα επέτρεπε να πληρωθούν σε δραχμές και να καταβάλουν ένα μέρος των φορολογικών τους υποχρεώσεων στο νέο νόμισμα, δεν θα ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσουν το εν λόγω νόμισμα για να αγοράσουν εισαγόμενα αγαθά. Τα εξαγόμενα εμπορεύματα θα γίνουν επίσης πολύ ακριβά για να αγοραστούν σε δραχμές, καθώς θα αντιστοιχούν σε σκληρό νόμισμα απαιτήσεων. Αυτό κατά την GS θα είχε ως αποτέλεσμα ακόμη και πάροχοι εγχώριων υπηρεσιών (οδηγοί ταξί, κομμωτές κλπ) να αποφύγουν την είσπραξη πληρωμών σε δραχμές, αν είναι δυνατόν. Σε ένα τέτοιο σενάριο η δραχμή θα διαπραγματεύεται με τεράστια έκπτωση έναντι του ευρώ με την ελληνική οικονομία να παραμείνει σε μεγάλο βαθμό ευρώ- εξαρτημένη (euro-ised), αλλά χωρίς φυσική πηγή του ευρώ-ρευστότητας (Euro-liquidity).

Κατάρρευση συναλλαγών και εμπορίου

Εν κατακλείδι η GS σημειώνει πως θα ήταν πολύ δύσκολο για την Ελλάδα να δημιουργήσει ένα βιώσιμο νέο νόμισμα μονομερώς. Πέρα από τις επιπλοκές της ίδιας της εκτύπωσης, μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάρρευση των διεθνών συναλλαγών και του εμπορίου στην Ελλάδα (τόσο για την κυβέρνηση όσο και τον ιδιωτικό τομέα), να εκθέσει τη χώρα σε κινδύνους έναντι προσφυγών και να προκαλέσει μια σημαντική αποσταθεροποίηση του τραπεζικό σύστημα. Η μόνη λειτουργία ενός τέτοιου νέου νομίσματος θα είναι να «φορολογεί» τμήμα του πληθυσμού που δεν θα είχε πρόσβαση σε σκληρό νόμισμα. Αλλά ο φόρος αυτός, προσθέτει η GS, δεν θα οδηγούσε σε μια φυσική αύξηση των κρατικών απαιτήσεων, καθώς η οικονομία (τόσο η εσωτερική όσο και η εξωτερική οικονομία) θα συρρικνωνόταν μέσα σε ένα φαύλο κύκλο.

Το αποτέλεσμα ισορροπίας μιας τέτοιας κατάστασης θα ήταν μια βαθιά ύφεση που θα βοηθούσε ωστόσο στην οικοδόμηση πλεονασμάτων του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, παρά τη μείωση της εξαγωγικής δραστηριότητας. Υπό αυτές τις συνθήκες θα μπορούσε να αποκατασταθεί η φυσική ροή του σκληρού νομίσματος (ευρώ), βοηθώντας τις ελληνικές αρχές να αρχίσουν εκ νέου την κάλυψη των αναγκών εξωτερικής χρηματοδότησης.

«Αυτή είναι μια πολύ θεωρητική άσκηση. Δεν νομίζουμε ότι μια τέτοια έκβαση είναι ούτε επιθυμητή ούτε εφικτή, για τη σημερινή ελληνική ηγεσία. Αντ 'αυτού, η άσκηση αυτή έχει ως στόχο να καταδείξει τα ισχυρά αντικίνητρα για τη μονομερή χρεοκοπία και την εισαγωγή νέου νομίσματος από την ελληνική πλευρά», αναφέρει καταλήγοντας η GS.

_____________

Πηγή

ΠΗΓΗ: http://neakeratsiniou.blogspot.com/2015/03/goldman-sachs.html#ixzz3TFAHX2UM